Oke, dit klinkt wel heel sad… “alleenstaande moeder”. Zo noem je het alleen wel. Waarom wordt dat eigenlijk zo zielig gezien? Het is natuurlijk pittig om het alleen te doen, maar wie weet heb je wel hele lieve hulp of kan je het gewoon. Niet alleen ik ben alleenstaand; de vader van Nola en Liam is ook alleenstaand.
Toen ik uit elkaar wilde gaan zeiden veel mensen bijvoorbeeld “het is echt wel heel heftig in je eentje met twee kinderen” en “hoe ga je dat financieel doen dan?”. De allerergste uitspraak vond ik “ik ben bang dat je het te rooskleurig in ziet” en “reken je jezelf niet te rijk?”. Ik werd er soms gek van. Het was natuurlijk hele lieve bezorgdheid, maar het voelde zo alsof ik mij moest gaan verantwoorden. We moesten echt uit elkaar gaan dus wat kon ik anders? Hierbij heb je juist positieve energie nodig van de mensen om je heen.
Ik ben bang dat je het te rooskleurig in ziet en reken je jezelf niet te rijk?
Zelf ben ik erg positief ingesteld. Waarom zou het niet gaan lukken als alleenstaande moeder? Ik heb mij eindelijk iets minder aangetrokken van wat andere zeiden en steun geaccepteerd van de mensen die de steun boden waar ik wat aan had en waar ik positieve energie uit haalde. Dit waren meer mensen dan verwacht. Vooral mijn zusje heeft mij ontzettend geholpen.
Ik ging uit van het meest negatieve, maar had een positieve instelling. Dan kan het alleen maar meevallen. Je moet soms gewoon een beetje creatief zijn.
Huis
In mijn situatie had ik geen recht op urgentie voor een huurwoning, ik kreeg geen huurtoeslag en bij elke verhuurmakelaar werd er gevraagd naar mijn salarisstrook. Je moet namelijk vaak drie keer de maandelijkse huur verdienen. Kopen was nog geen optie…. En de gunfactor dan? Ik bleef bezichtigingen aanvragen. Uiteindelijk reageerde ik via Funda op een woning en werd ik gebeld door de verhuurmakelaar. Hij gaf aan dat de eigenaresse van de woning zelf de bezichtiging deed. Dit had ik nodig! Nu kan ik mijn verhaal voorleggen en misschien profijt maken van de gunfactor.
Tijdens de bezichtiging mocht ik mijn verhaal doen. Ze gaf aan dat mijn verhaal haar veel deed en begreep dat ik zo snel mogelijk een huisje nodig had voor mij en mijn twee kleine kinderen. Als je open bent naar mensen krijg je vaak ook de gunfactor. Ze moest er nog wel even een weekend over nadenken. De maandag na het weekend belde ze mij op “Ik wil graag nog een kopje koffie met je drinken om nog even te praten”. Oke… dit wil ze niet zomaar. Een uur later zaten we gezellig koffie te drinken. Ze zei na een kwartiertje praten dat ik de woning mocht gaan huren. Zo lief en zo fijn!
Financiën
Een huis regelen is natuurlijk niet het enige. Je hebt veel meer vaste lasten, maar daarvoor betaald de vader natuurlijk ook nog mee en je hebt veel verschillende toeslagen.
- Kinderallimentatie
- Kind Gebonden Budget
- Zorgtoeslag
- Kinderbijslag
- Kinderopvangtoeslag
Op welke toeslag(en) je recht hebt hangt af van je inkomsten. Dit kan je berekenen op mijn.toeslagen.nl. Binnenkort schrijf ik nog een blog met meer info hierover en waar je verder nog recht op heb.
Tot slot
Ik wil niemand motiveren om uit elkaar te gaan, maar ik wil met deze blog duidelijk maken dat het mogelijk is om als alleenstaande verder te gaan. Er zijn altijd mogelijkheden! Het kan soms alleen wat langer duren. Ik zeg altijd maar “een nee heb je en een ja kun je krijgen”. Een gezegde die ik over heb genomen van mijn pa.
Binnenkort lees je meer over wat ik allemaal wel niet moest regelen om van alles gebruik te maken waar ik recht op heb. Hoe heb ik dit gedaan? Hoe voelde ik mij hierbij? Hoe ga ik vervolgens verder? etc.
Iemand anders ook ervaringen hiermee? Is het jou ook gelukt?
