Je gaat je kindje steeds meer loslaten en dat begint al na de bevalling. Je baby zit niet meer in je buik maar je gaat hem nu delen met je man en andere die je kindje vast willen houden en met hem willen wandelen etc.
Na je zwangerschapsverlof
Je moet de zorg voor je kindje uit handen geven want je kindje wordt, tijdens dat jij aan het werk bent, opgevangen door iemand anders. Ook al ga je niet werken, je gaat vast weleens iets doen terwijl je kindje opgevangen wordt door iemand anders.
Ik dacht, wie kan het nou beter dan ik zelf! Ik ben de moeder dus ik weet wat mijn kindje nodig heeft. Waarom moet iemand anders dit doen? Ik was ineens even niet zo blij met Aletta Jacobs.
Nu vind ik het wel lekker en gezond dat ik en Nola onze eigen ding hebben. Voor een paar dagen dan ;). Je moet dus na drie maanden al voor het eerst je kindje los laten. Ow, en dat ga je als ouder steeds meer moeten doen. Straks ga je ook weer met je vriend of vriendin iets leuks doen zonder de kleine.
Peuters
Je peuter krijgt een eigen wil. “Ik wil dat papa dat doet”, “mama 
moet mij aankleden”. Je kindje gaat nu zelf bepalen wat hij wil en met wie hij mee wil ergens naar toe. Dat hij dus niet bij jou thuis wil blijven en met jouw knuffelen, maar hij met papa mee wil boodschappen doen. :?
Naar school
Over een tijdje gaat je kindje naar school en wil hij met vriendjes afspreken (Ook al vind jij dat kindje echt niet leuk en heeft hij of zij echt geen leuke invloed op jouw kind).
Puber
Oké dit lijkt mij het ergste. Je kindje is geen kindje meer maar een kind die op weg is naar de volwassenheid. Hij is een adolescent en op zoek naar zijn eigen identiteit. Ze kunnen dan respectloos en gemeen gaan doen, maar het kan ook zijn dat ze nog steeds respect voor je hebben. Welke kant zal het op gaan. Ze trekken echt hun eigen plan en kunnen zich zelfs met jouw opvoeding naar hun toe bemoeien. Haha hoe zal ik aan deze info komen ;).
Volwassen
Ze gaan uit huis en je ziet ze minder. Je hebt ze geleerd hun eigen weg in te slaan en ze hun eigen keuzes leren maken.
Je zal voor altijd zorgen! Hoe oud ze ook worden, alleen de zorg wordt steeds minder en dat is gezond. Op het einde zal je meer een adviserende rol hebben en een back-up. Jij bent degene waar je kind nog altijd bij terecht kan. Wat er ook gebeurt, je blijft hopelijk van elkaar houden, wat de keuzes ook zijn die gemaakt worden. Je hoeft ze alleen niet altijd te accepteren, maar wel respecteren.
Hou in je hoofd dat je er voor zorgt je kindje op te laten groeien tot een volwassen persoon die zijn eigen leven verder voort zet. Je bent verantwoordelijk het leven van je kind zo goed mogelijk te laten verlopen. Wow wat een zweverige opmerking, maar toch is dit wat ik altijd in gedachte houd. De gedachte dat iemand dit zal verpesten en beïnvloeden bij Nola is mijn grootste nachtmerrie.
-X-
Annelon
